بله، هنوز زنده ام

خوبم

احتمالا بعد یه بار کرونا و دو دوز واکسن دوباره کرونا گرفته ام.

دوباره شنل سوپرمنم رو از تو کمد برداشته ام و خاکش رو تکوندم و تنم کردمش.

صبح ظهر شب سه لیوان عسل آبلیمو میسازم و به سلامتی میزنیم و نوبتی اکسیژن چک میکنیم.

 

کار پیدا کرده ام. هنوز گاو ها رئیسن. در واقع فهمیدم برای رئیس بودن لازمه که گاو بشی. به دسته ی کوچیکی از آدم ها ریاست میکنم و مچ خودمو هر بار در حالی میگیرم که گاو شدم.

با شعار همه زندگی ها ارزشمندن و تلاش ما بالاتر از حد تصوره! وارد صنعت شدم که مرز های علم رو بشکافم و شخصا دارو ی درمان همه چیز رو کشف کنم! هر یه قدم که جلوتر میرم بیشتر میفهمم همه چیز صنعته و کثافت پول به همه چی میچربه، حتی جون آدم ها! 

 

در دوره ی ریکاوری به سر میبرم. تو سالهای اخیر بخش اعظمی از زندگیمو در حال ریکاوری بودن البته. فرمول اصلی دوره ی ریکاوری عموما "به خودت حس ارزشمند بودن بده" اس برا من، و با زدن لاک قرمز شروع میشه. این روزها ولی به لطف کرونا و ناپروکسن همش خوابم.‌